Από τις 28 Οκτωβρίου 1940 οι Έλληνες μάχονται εναντίων των Ιταλών. Στην αρχή τους αναχαίτισαν και από τις 14 Νοεμβρίου αναλαμβάνοντας επιθετικές πρωτοβουλίες τους απώθησαν πέρα από τα Ελληνικά σύνορα. Το Μάρτιο του 1941 η περίφημη εαρινή επίθεση των Ιταλών συντρίβεται προ των Ελληνικών όπλων. Η Ελληνικότατη Βόρειος Ήπειρος ανασαίνει και πάλι ελεύθερη, ενώ οι Ελληνικές δυνάμεις θέλουν λίγο ακόμη να πετάξουν τους Ιταλούς στην Αδριατική θάλασσα.
Τον Απρίλιο του 1941 σχεδόν όλη η Ευρώπη στενάζει κάτω από τη γερμανική μπότα. Οι Γερμανοί έχουν καταλάβει σχεδόν όλα τα ευρωπαϊκά κράτη, που προσπάθησαν να αντισταθούν. Η Ουγγαρία είναι σύμμαχος των Γερμανών ενώ η Ρουμανία από το Νοέμβριο του 1940 προσχώρησε στον Άξονα. Την 1η Μαρτίου προσχώρησε στον Άξονα και η Βουλγαρία, ύστερα από την δελεαστική υπόσχεση ότι θα της παραχωρούνταν ολόκληρη η Ανατολική Μακεδονία και η Δυτική Θράκη. Η Τουρκία από το Φεβρουάριο του 1941 υπέγραψε σύμφωνο φιλίας και μη επιθέσεως με την Βουλγαρία και εν γνώσει της διευκόλυνε τη Γερμανία για μία μελλοντική ανενόχλητη κάθοδο προς την Ελλάδα. Η στάση της Γιουγκοσλαβίας δεν είναι ξεκάθαρη και στις 25 Μαρτίου 1941 προσχωρεί στον Τριμερές Σύμφωνο, δηλαδή σύμμαχος της Γερμανίας. Στις 26 προς 27 Μαρτίου εκδηλώνεται στην Γιουγκοσλαβία φιλοσυμμαχικό στρατιωτικό πραξικόπημα, που ανατρέπει την κυβέρνηση και καταγγέλλει τις συμφωνίες με την Γερμανία. Η μόνη χώρα που ουσιαστικά αντιστέκεται είναι η Αγγλία και η μόνη χώρα που έχει νίκες εναντίον του Άξονα είναι η Ελλάς.
Στην Ελλάδα ο κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς έχει χαθεί και Πρωθυπουργός έχει αναλάβει ο Αλέξανδρος Κορυζής. Στο μέτωπο ο Ελληνικός Στρατός επί 5 μήνες και πλέον μάχεται μόνος του και καταγάγει νέες νίκες εναντίων των πάνοπλων Ιταλών.
Από τον Δεκέμβριο του 1940 οι Γερμανοί βλέποντας τις πολεμικές αποτυχίες των Ιταλών ή καλύτερα τις επιτυχίες των Ελλήνων, θα οργανώσουν σχέδιο για την εισβολή στην πατρίδα μας. Πρώτον για να βοηθήσουν τους Ιταλούς συμμάχους τους, διασώζοντας την τιμή τους και δεύτερον γιατί τρέμουν να έχουν ένα αξιόμαχο και εμπειροπόλεμο στρατό, όπως αυτός των Ελλήνων, στα δεξιά τους όταν θα εισβάλουν στην Σοβιετική ένωση. Το σχέδιο έχει την ονομασία «ΜΑΡΙΤΑ».
Η Ελλάς γνώριζε ότι η Γερμανία θα της επιτεθεί αλλά δεν πέρασε ούτε στιγμή η σκέψη να διαπραγματευτεί μαζί της, όπως το ζήτησαν οι Γερμανοί και προετοιμάζεται για διμέτωπο αγώνα. Το ένα στη Βόρειο Ήπειρο εναντίων των Ιταλών και Αλβανών και το άλλο στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα εναντίων των Γερμανών και των Βουλγάρων.
Οι Γερμανοί παράλληλα με τις στρατιωτικές προπαρασκευές για την επίθεση στην Ελλάδα συνέχισαν και τις βολιδοσκοπήσεις για εξασφάλιση μίας ειρηνικής υποταγής της Ελλάδος στη Γερμανία. Τέτοιου είδους ενέργειες και προτάσεις έγιναν στον Ιωάννη Μεταξά και έλαβαν αρνητική απάντηση.
Συνεχίστηκαν και μετά τον θάνατο του Ιωάννου Μεταξά για να δοθεί η εξής μονολεκτική απάντηση του Πρωθυπουργού Κορυζή «πολεμούμεν».
Στις 2 Μαρτίου 1941 η 12η Γερμανική Στρατιά άρχισε να εισέρχεται στο βουλγαρικό έδαφος και στις 9 Μαρτίου οι εμπροσθοφυλακές της έφτασαν στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα.
Οι Γερμανοί μετά τις εξελίξεις στην Γιουγκοσλαβία αποφασίσουν να επιτεθούν ταυτόχρονα σε Γιουγκοσλαβία και Ελλάδα και αναδιατάσσουν τα σχέδια τους.
Οι Έλληνες με τεράστια αποθέματα ψυχικού σθένους και θάρρους είναι πανέτοιμοι να υπερασπιστούν και πάλι το πάτριο έδαφος αμυνόμενοι στην οχυρωμένη τοποθεσία της περίφημης «Γραμμής Μεταξά» κατά μήκος των ελληνοβουλγαρικών συνόρων.
Η Γραμμή Μεταξά, που έλαβε το όνομα της προς τιμή του σχεδιαστή και δημιουργού της, Ιωάννου Μεταξά, αποτελούνταν από 21 Οχυρά και χαρακτηρίστηκε ως κατασκευαστικό θαύμα.
Η κατασκευή της Γραμμής Μεταξά άρχισε στα μέσα του 1936 και αποσκοπούσε στην απόκρουση επιθετικών ενεργειών της Βουλγαρίας, που πάντοτε εποφθαλμιούσε ελληνικά εδάφη.
Τα ονόματα των 21 Οχυρών, που τα σπλάχνα τους έγιναν έμπεδα θάρρους και γενναιότητας των Ελλήνων Μαχητών, οι οποίοι τάχθηκαν να τα υπερασπιστούν, είναι:
Ποποτλίβιτσα Ιστίμπεη, Κελκαγιά, Αρπαλούκι, Παληουριώνες, Ρούπελ, Καρατάς, Κάλη, Περσέκ, Μπαμπαζώρα, Μαλιάγκα, Περιθώρι, Παρταλούσκα, Λίσσε, Πυραμιδοειδές, Ντάσαβλη, Καστίλλο, Άγιος Νικόλαος, Μπαρτίσεβα, Εχίνος και Νυμφαίο.
Οι γερμανικές δυνάμεις, που διατέθηκαν για να χτυπήσουν την Ελλάδα ήταν η 12η Στρατιά η οποία συμπεριελάμβανε και Τεθωρακισμένες Μεραρχίες.
Επιπλέον, για τις επιχειρήσεις κατά της Γιουγκοσλαβίας και της Ελλάδος, οι Γερμανοί διέθεταν 1.000 αεροπλάνα πρώτης γραμμής.
Οι Έλληνες παρέτασσαν το Τμήμα Στρατιάς Ανατολικής Μακεδονίας, την Ταξιαρχία Έβρου, το Ελληνοβρετανικό Συγκρότημα «W» που αποτελούνταν από το Τμήμα Στρατιάς Κεντρικής Μακεδονίας και το Βρετανικό Εκστρατευτικό Σώμα. Η Βρετανική αεροπορία διάθετε 80 αξιόμαχα αεροπλάνα, που όμως ήταν ανεπαρκή για την κάλυψη όλων των αποστολών υποστηρίξεως. Ελληνική αεροπορία στην ουσία δεν υπήρχε.
Οι υπερασπιστές των Οχυρών και της Ελληνικής Μακεδονικής γης γνώριζαν ότι ο εχθρός υπερτερούσε συντριπτικά σε πολεμικό υλικό και αριθμών δυνάμεων έναντι των δικών τους. Οι περισσότερες Ελληνικές μονάδες είχαν στείλει σημαντικό αριθμό των ανδρών τους και πολεμικό υλικό στο Αλβανικό Μέτωπο προς ενισχύσει των εκεί μαχόμενων δυνάμεων. Δεν έτρεφαν καμία αυταπάτη για την διαφορά του δυναμικού μεταξύ αυτών και των εχθρών και την πιθανή έκβαση της πολεμικής αναμέτρησης. Έμειναν όμως εκεί για να προασπίσουν το γόητρο του νικηφόρου Ελληνικού Στρατού στην Βόρειο Ήπειρο. Έμειναν εκεί, στους Προμαχώνες της Ελευθερίας, αγέρωχοι παρακινούμενοι από την εσωτερική ανάγκη, που χαρακτηρίζει τον Έλληνα να υπερασπίζει την Πατρίδα του. Έμειναν εκεί, στα Οχυρά του Ελληνικού Έθνους, για λαμπαδιάσει το παράδειγμα τους, του Αγώνος υπέρ Πατρίδος και να καθοδηγεί τα Ελληνόπουλα.
Η επίθεση των Γερμανών κατά της Ελλάδος άρχισε στις 05:15 της 6ης Απριλίου 1941 χωρίς να τηρηθούν τα συνήθη διπλωματικά έθιμα. Επακολούθησαν επικοί αγώνες και διαδραματίστηκαν σκηνές εξόχου ηρωισμού των Ελλήνων μαχητών, που προκάλεσαν το θαυμασμό ολόκληρου του ελευθέρου κόσμου. Οι ‘Έλληνες πρόσθεσαν στην υπέροχη Ιστορία τους νέες σελίδες δόξας.
